κρανδαλλίτης

ο

(ορυκτ.) σπάνιο ένυδρο φωσφορικό ορυκτό τού ασβεστίου και τού αργιλίου.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. crandallite < όν. τού Μ. L. Crandall, μηχανικού μεταλλείων, + κατάλ. ite].